یک بکگراند از خطوط موج دار استفاده شده در سایت گروه طراحی سایتجیان را نمایش می دهد.

اولین مشخصات ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA منتشر شد: اولین گام به سوی تجاری‌سازی

این هفته، اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA مشخصات اولیه خود را برای ذخیره‌سازی داده‌ها بر اساس DNA معرفی کرد. این مشخصات روشی را برای رمزگذاری اطلاعات ضروری درون بایگانی داده‌های DNA توضیح می‌دهد، که برای توسعه و تجاری‌سازی یک اکوسیستم ذخیره‌سازی قابل تعامل حیاتی است.

این هفته، اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA مشخصات اولیه خود را برای ذخیره‌سازی داده‌ها بر اساس DNA معرفی کرد. این مشخصات روشی را برای رمزگذاری اطلاعات ضروری درون بایگانی داده‌های DNA توضیح می‌دهد. این موضوع برای توسعه و تجاری‌سازی یک اکوسیستم ذخیره‌سازی قابل تعامل حیاتی است.

ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA از رشته‌های کوتاهی از دئوکسی ریبو نوکلئیک اسید (DNA) به نام اولیگونوکلئوتیدها (oligos) استفاده می‌کند. این رشته‌های الیگونوکلیئوتیدی بدون یک طرح سفارشی فیزیکی با هم مخلوط می‌شوند. این محیط ذخیره‌سازی فاقد یک کنترلر اختصاصی و یک روش سازماندهی برای درک نزدیکی یک زیرمجموعه محیط به دیگری است.

ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA چه تفاوتی با حافظه‌های سنتی دارد؟

ذخیره‌سازی DNA به طور قابل توجهی با محیط‌های ذخیره سنتی مانند نوار، HDD و SSD متفاوت است. حافظه های ذخیره سنتی ساختارهای ثابت و کنترلرهایی دارند که می‌توانند داده‌ها را از محیط ساختاریافته بخوانند و بنویسند. عدم وجود ساختار فیزیکی در DNA نیازمند یک رویکرد منحصر به فرد برای شروع بازیابی داده‌ها است، که خصوصیات خاص خود را در مورد استانداردسازی به همراه دارد.

برای حل موضوع فوق، کارگروه SNIA DNA Archive Rosetta Stone (DARS)، بخشی از اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA، دو مشخصات، Sector Zero و Sector One، را برای تسهیل فرآیند شروع یک بایگانی DNA توسعه داده است.

Sector Zero و Sector One چه هستند؟

Sector Zero به عنوان نقطه شروع عمل می‌کند. حداقل جزئیات ضروری را برای خواننده بایگانی فراهم می‌کند تا نهاد مسئول سنتز DNA (مانند Dell، Microsoft، Twist Bioscience) و CODEC مورد استفاده برای رمزگذاری Sector One (مانند Super Codec، Hyper Codec، Jimbob’s Codec) را شناسایی کند. Sector Zero شامل 70 باز است: 35 باز اول vendor را شناسایی می‌کند و 35 باز دوم codec را شناسایی می‌کند. اطلاعات موجود در Sector Zero دسترسی و رمزگشایی داده‌های ذخیره شده در Sector One را فراهم می‌کند. مقدار داده‌های ذخیره شده در SZ کوچک است و در یک اولیگونوکلئوتید جا می‌گیرد.

Sector One با شامل کردن توصیف محتوا، یک جدول فایل و پارامترهای مورد نیاز برای انتقال داده‌ها به یک سیکوئنسر، این موضوع را گسترش می‌دهد. این مشخصات اطمینان می‌دهد که بدنه اصلی بایگانی قابل دسترسی و خواندنی است، راه را برای بازیابی داده‌ها هموار می‌کند. Sector One دقیقاً 150 پایه دارد و در چندین اولیگونوکلئوتید کشیده خواهد شد.

انتشار مشخصات ذخیره‌سازی داده‌ها در DNAچه معنایی دارد؟

دیو لندزمن، از هیئت مدیره اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA می‌گوید:

“یکی از اهداف کلیدی اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA تنظیم و انتشار مشخصات و استانداردهایی است که اجازه می‌دهد اکوسیستم ذخیره‌سازی داده‌های DNA قابل تعامل رشد کند.”

لندزمن در ادامه اشاره می کند:

“با انتشار اولین مشخصات اتحادیه، ما یک گام مهم در دستیابی به این هدف بر می‌داریم. Sector Zero و Sector One اکنون عموماً در دسترس هستند، اجازه می‌دهند شرکت‌هایی که در این فضا کار می‌کنند، پذیرفته و اجرا کنند.”

اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA توسط Catalog Technologies, Inc.، Quantum Corporation، Twist Bioscience Corporation، و Western Digital رهبری می‌شود. اگرچه ما مطمئن نیستیم که بخش NAND یا HDD Western Digital مسئول توسعه مشخصات است. در همین حال، بسیاری از غول‌های صنعت، از جمله Microsoft، اتحادیه ذخیره‌سازی داده‌ها در DNA را پشتیبانی می‌کنند.

برای اطلاع از آخرین اخبار حوزه فناوری و برنامه نویسی گروه طراحی سایتچیان را در تلگرام‌، اینستاگرام‌، توئیتر‌، فیسبوک و لینکدین دنبال کنید.

به اشتراک بگذارید

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *